All-electric MINI Countryman: Electric Consumption (WLTP combined): 18.5– 15.9 kWh / 100km; CO2-Emissions (WLTP combined): 0 g/km; Electric Range (WLTP combined): 395 - 462 km; Vehicle currently in pre-production. All imagery and details shown here are preliminary and for illustration purposes only. THE NEW MINI. Wszystkie ogłoszenia. Mini One II Hatchback Facelifting 1.6 75KM 55kW 2010-2012. 2012. Pojemność skokowa1598 cm3. benzynowy. 75 KMkW 6000 obr/min. Maksymalny moment obrotowyNm przy 2250. z przodu, poprzecznie. Umiejscowienie wałka rozrządu. Countryman I powstał na zmodyfikowanej platformie podłogowej BMW UKL Platform. Wersja po faceliftingu ukazała się w roku 2014. Oferowany także, od roku 2012, w mocniejszym wariancie Countryman John Cooper Works. Pierwsze prawdziwie praktyczne Mini, choć SUV-em jest raczej umownie. MINI modeller. Ny eller begagnad MINI One hos Bilweb. Vi har 22 annonser för MINI One att välja bland. Jämför begagnade bilar från både bilhandlare och privatpersoner för att hitta den MINI One som passar dig eller din familj bäst. Läs mer och köp MINI One här via Bilweb.se, Sveriges första bilsajt! Diesel 1.4 TDI – opinie kierowców Silnik 1.4 TDI najlepiej sprawdza się w małych i lekkich samochodach – jak Volkswagen Lupo, Seat Arosa czy Audi A2. 75 czy 90 KM w połączeniu z wysokim momentem obrotowym zapewnia w nich dynamikę oraz elastyczność na miarę aut o lekko sportowym zabawieniu – w szczególności w 90-konnym A2 1.4 Пълни технически характеристики и спецификации за 【Mini One One】. Двигател: 1.6 i 16V (90 Hp) Максимална скорост: 181 (170)км/ч Разход на гориво - градско: 9.6 (10.9) л/100 км. Повече информация онлайн AutoData24.com. . Wersja One Pepper Silnik Diesel 90KM 66KW Pojemnośc skokowa: 1560 ccmPaliwo: olej napędowyOznaczenie silnika: 9HZ (DV6TED4)Ilość tłoków: 4Ilośc zaworów na cylinder: 4Typ: liftbackProdukcja:: 90 KM / 66 kWOś napędu: Napęd przednich kółUkład wtryskowy: Wtrysk bezpożredni Silniki Hyundai / Kia są stosowane w samochodach marki Silniki Hyundai/Kia CRDi o mocy 90KM występuje w modelach marek Hyundai oraz Kia. Jest najsłabszą odmianą z pośród całej rodziny silników o oznaczeniu (D4FB). Niestety ta wersja nie może pochwalić się znaczącymi osiągami oraz dobrą dynamiką. Za to nie jest wyposażona w nader uciążliwy osprzęt który jest często awaryjny i drogi w ewentualnych naprawach. Mowa tu o kole dwumasowym czy filtrze DPF który tutaj nie 4 cylindrowa z wtryskiem bezpośrednim realizowanym przy pomocy systemu Common Rail. Współpracuje z turbosprężarką o stałej geometrii łopatek i nie posiada koła dwumasowego oraz filtra cząstek stałych plusem jest bezobsługowy mechanizm rozrządu w postaci łańcucha. Po stronie minusów trzeb zaliczyć słabą dynamikę i elastyczność a do największych zaletą cichą pracę silnika niski poziom spalania oraz duża trwałość. Specyfikacja Rodzaj układu: 4-cylindrowy Ilość zaworów: 16 Typ wtrysku: bezpośredni Bezpośredni Common Rail Zalety trwała jednostka napędowa dobra kultura pracy przyzwoity poziom spalania rozrząd oparty na łańcuchu trwałe wtryskiwacze Wady słaba dynamika słaba elastyczność uwaga na możliwość rozciągnięcia się łańcucha rozrządu !!! Informacje serwisowe Kod silnika: D4FB Turbosprężarka: Ze zmienną geometrią Rozrząd: Łańcuch Sprzęgło: Bez koła dwumasowego Filtr cząstek stałych: Brak Wtryski: Elektromagnetyczne Firma Bosch Ilość oleju silnikowego: L, typ oleju: Lotos Quazar 5W30, wymiana po lub 2 lata / zalecana co lub 1 rok Dane na tej stronie są zbiorem informacji z materiałów prasowych oraz warsztatów i stanowią jedynie wartość informacyjną Średnia ocena użytkowników Średnia (głosów: 13) ( Trwałość Utrzymanie Dynamika Głosy według opinii użytkowników: 13 0 Czy poleciłbyś ten silnik? Suma głosów: 60 Najbardziej awaryjna część Opinie użytkowników Mini One R50 90 KMMini OneMini to legendarna angielska marka od 1994 roku należąca do BMW. Do 2000 roku Mini sprzedawało jeszcze opracowane wcześniej własnym siłami pojazdy, które jednak w coraz mniejszym stopniu trafiały w gusta klientów. Marka przynosiła straty, dlatego BMW podjęło decyzję o opracowaniu nowych nowe Mini debiutowało w 2001 roku. W zależności od wersji silnikowej auto nazywało się One, Cooper lub Cooper S. Nieco później ofertę poszerzono o 2007 do salonów wjechała druga generacja Mini. Samochód znacznie urósł, natomiast stylistycznie nawiązuje do poprzednika, zachowano również nazewnictwo (One, Cooper, Cooper S). Producent sukcesywnie wprowadzał nowe wersje nadwoziowe: kombi o nazwie Clubman, SUV-a Countryman i coupe, które zostało nazwane Paceman. W ofercie nie zabrakło również One R50Nowe Mini, które trafiło do sprzedaży w 2001 roku, zapoczątkowało na Starym Kontynencie modę na pojazdy w stylu retro. Pierwsza generacja przetrwała w ofercie do 2006 roku. Czy warto ją kupić i na co zwracać szczególną uwagę w czasie oględzin?Chociaż z zewnątrz auto do złudzenia przypomina pierwotną konstrukcję British Motor Corporation z lat pięćdziesiątych, w rzeczywistości z Anglią łączy go jedynie miejsce produkcji. Montażem pojazdu zajmowała się bowiem fabryka Plant Oxfort w Cowley. W rzeczywistości za konstrukcją pojazdu stoją inżynierowie BMW. Niemiecki gigant przejął podupadającą brytyjską markę już w 1994 sama nazwa wskazuje Mini nie może się pochwalić zbyt wielkim nadwoziem. Karoseria wersji hatchback (auto występowało również jako kabriolet) mierzy zaledwie 3,63 m długości. Pod względem wymiarów mamy więc do czynienia z odpowiednikiem miejskich aut segmentu B z początku lat osiemdziesiątych (o 10 cm dłuższy był produkowany od 1981! roku Volkswagen Polo II generacji). Na szczęście, mimo niewielkich wymiarów, auto z powodzeniem pełnić może rolę całkiem przestronnego środka transportu dla dwojga dorosłych. Dzieje się tak za sprawą stosunkowo dużego rozstawu osi (2,47 m) i szerokości nadwozia - 1,69 m. Oba wymiary są niemal identyczne, jak w przypadku - aspirującego niegdyś do miana "samochodu rodzinnego" Volkswagena Golfa III. Z tego względu - przynajmniej jeśli chodzi o przednie siedzenia - w Mini całkiem wygodnie podróżować mogą osoby o wzroście nawet 1,9 m. Nowe Mini nigdy nie miało jednak zyskiwać sobie klientów przestronnością wnętrza. Samochód adresowano do ściśle określonej grupy nabywców zwracających uwagę nie tylko na styl, ale i właściwości jezdne. Właśnie za sprawą tych ostatnich auto cieszy się tak dużym zainteresowaniem młodych osób. Rozstawione szeroko w narożnikach nadwozia koła i sztywne nastawy zawieszenia (z przodu kolumny McPhersona, z tyłu niezależny układ wahaczy) sprawiają, że samochód daje ogromną frajdę z jazdy i ogólnie rzecz ujmując, "prowadzi się jak gokart". Te ostatnie porównanie jest nadzwyczaj trafne, bowiem zarówno pedały, jak i - wyposażony standardowo we wspomaganie - układ kierowniczy wymagają do obsługi sporo siły. To celowy zabieg inżynierów mający przywoływać wspomnienia z oryginalną konstrukcją z lat pięćdziesiątych i dawać kierowcy poczucie pełnego "połączenia" z maszyną. Informację powinny wziąć sobie do serca zwłaszcza kobiety - wbrew pozorom, parkowanie Mini na ciasnym parkingu nie zawsze jest banalnie proste...Dużo dobrego można powiedzieć o jednostkach napędowych. Wysokoprężna - o pojemności 1,4 l - to sprawdzona i trwała konstrukcja Toyoty. Benzynowe odmiany o pojemności 1,6 to dzieło współpracującej z BMW firmy Tritec Motors. Wszystkie silniki uchodzą za trwałe, w mocniejszych, benzynowych odmianach rzadko dochodzi do uszkodzenia hydraulicznych popychaczy zaworowych. Te są zazwyczaj efektem zaniedbania ze strony właścicieli - ponieważ silniki szczelnie upakowano pod maską często pracują w bardzo wysokich temperaturach, co niekorzystnie wpływa na uszczelniacze. W efekcie pojawiają się wycieki oleju - lepiej często kontrolować jego poziom. Radzimy też unikać automatycznych skrzyń biegów. Polecić możemy jedynie klasyczny automat japońskiej firmy Aisin, który montowany był WYŁĄCZNIE w wersji S. Słabsze odmiany wyposażone są w bezstopniową przekładnię CVT, która okazuje się nie tylko awaryjna, ale też - w większości przypadków - nienaprawialna...Niestety, nie wszystkie elementy Mini są tak trwałe, jak jednostki napędowe. Trzeba liczyć się z wysoką ceną części zamiennych i - przede wszystkim - robocizny. Z punktu widzenia konstruktora Mini jest inżynieryjnym majstersztykiem. Niestety, z punktu widzenia mechanika, to prawdziwa drogowa apokalipsa - pojazd jest tak mały, że większość, nawet stosunkowo łatwych pracy, wymaga "demontażu połowy auta". Jakich usterek można się spodziewać w przypadku kilkuletniego egzemplarza z przebiegiem powyżej 100 tys. km? Można być prawie pewnym, że z czasem czeka nas wymiana elektrycznej pompy wspomagania kierownicy. W aucie stosowano dwa rodzaje (jedna ze specjalnym elektrycznym wentylatorem, który - również - często się psuje) - niestety, żaden nie może pochwalić się dużą żywotnością. Usterki pompy (pozostaje jedynie wymiana) często są wynikami awarii elektryki. Po zgaszeniu silnika warto sprawdzić, czy wspomaganie - aby na pewno - się wyłączyło. W przeciwnym razie szybko podda się nie tylko pompa, ale i akumulator. Chcąc uniknąć przygód z rudnym rozruchem, falowaniem obrotów i "dziurami w mocy" radzimy też - od razu - zdecydować się na wymianę filtra paliwa. Operacja jest czasochłonna (Mini wyposażono wyłącznie w filtr montowany wewnątrz zbiornika) więc wielu właścicieli nie decyduje się na wymianę. Ze względu na zamiany modelowe w trakcie produkcji radzimy też uzbroić się w cierpliwość - dobór odpowiedniego filtra tylko z pozoru wydaje się prosty. Lepiej jednak nie odkładać tego w czasie - zaniedbanie może spowodować usterkę pompy paliwa. Problematyczne w zakupie okazuje się też - podlegające naturalnemu zużyciu - koło pasowe (z tłumikiem drgań skrętnych) wału korbowego. Usterka występuje w benzynowym silniku 1,6 l - przed zakupem dokładnie skontrolujmy więc stan paska wielorowkowego. Jego zużycie świadczy najczęściej o konieczności wymiany koła. Usterek można się też spodziewać ze strony zawieszenia i układu kierowniczego. Stosunkowo często dochodzi do awarii łożysk kolumn McPhersona - stukanie i luz w przekładni kierowniczej świadczy najczęściej o konieczności wymiany jej dolnego krzyżaka. Niestety, również lista drobnych, dokuczliwych usterek może być dość długa. Kłopoty sprawia np. elektrycznie sterowane okno dachowe - jeśli przestaje pracować lub mechanizm wyraźnie zwalnia radzimy zacząć od przesmarowania prowadnic. Absolutnym standardem są też usterki zamków drzwiowych (problem z dostaniem się do auta w niższych temperaturach). Niestety - na dłuższą metę - pomaga jedynie wymiana na nowe lub regenerowane. Częstą przypadłością Mini jest też - wymagająca wizyty u elektryka - samoczynnie otwierająca się tylna klapa (elektryczny sterowany zamek) oraz usterki sprzęgieł kompresora klimatyzacji. Wiele, nawet bezwypadkowych, egzemplarzy ma też problemy z rdzą. Ta pojawia się głównie na tylnej klapie (przy lampkach oświetleniowych tablicy rozdzielczej i listwie ozdobnej) oraz z przodu, w dolnych przednich partiach drzwi (wynik braku lub oberwania chlapaczy). Na pozostałych elementach karoserii - jeśli auto nie miało przygód blacharskich - nie powinniśmy znaleźć żadnych śladów korozji. Najgorszymi doradcami przy zakupie samochodu używanego są emocje. Dlatego właśnie w opisach modeli kładziemy nacisk na te informacje, które mogą przydać się w podjęciu ostatecznej decyzji oraz przy oględzinach auta. Staramy się ująć w opisie najczęściej występujące usterki danego modelu, a także podpowiedzieć, na jakie „przygody” powinniśmy być przygotowani po zakupie. Oczywiście nie każdy musi zgadzać się z naszymi opiniami, jednak mają one swoje podstawy we wnikliwych analizach rynku. Pamiętajcie, że nasz opis w żadnym wypadku nie ma na celu bezkrytycznego wychwalania danego modelu. To raczej surowa, chłodna ocena konkretnego auta, zachęcająca do równie pesymistycznej kalkulacji kosztów. Zawsze trzeba mieć bowiem na uwadze to, że cena zakupu używanego pojazdu jest dopiero początkiem zmiana: 2014-04-29 Współczesna interpretacja Mini niebawem skończy 20 lat. Czy wciąż nadaje się do jazdy na co dzień? Oto opinie użytkowników pierwszej generacji przejściu pod skrzydła BMW, Mini stało się samochodem równie ciekawym stylistycznie jak wytwarzany przez 41 lat poprzednik (do niego zresztą bezpośrednio nawiązuje), a przy okazji świetnie prowadzącym się. Inżynierowie rozstawili koła niemalże przy samych rogach, wyposażyli auto w precyzyjny układ kierowniczy i wielowahaczowe zawieszenie, oraz dodali dynamiczne silniki benzynowe o pojemności Dla osób traktujących Mini zdroworozsądkowo przewidziano 1,4-litrowego turbodiesla od Toyoty. Wyjściowo samochód nazywa się… po prostu Mini, dokładniejsze określenie odnosi się do wersji silnikowej. Podstawowe to Mini One (lub One D), mocniejsze – Mini Cooper, topowe – Mini Cooper S. Dla tego ostatniego przewidziano osobny kod modelu (R53, podczas gdy „zwykłe” Mini to R50). W 2004 r., przy okazji drobnego liftingu wizualnego wprowadzono do oferty 4-osobowy kabriolet (R52). Jeszcze później zadebiutowała wersja dla tych, którzy narzekali na osiągi 163/170-konnego Coopera S, czyli Mini John Cooper Works, rozwijający aż 211/218 KM i rozpędzający się do pokaźnych 240 km/ kabriolet zmieści 4 osoby, a złożony dach nie zabiera symbolicznej przestrzeni w bagażniku. Występował z tymi samymi silnikami, co to samochód pełen paradoksów. Jest drogi, ciasny, mało funkcjonalny, ciężko się nim jeździ po nierównościach, w mieście dużo pali i psuje się w podobnym stopniu jak konkurenci. Czy warto przymknąć oko na te wszystkie wady tylko dla wyjątkowych właściwości jezdnych? Komu należy polecić ten blisko 20-letni, „lifestylowy” samochód? W Polsce od zawsze cieszył się sporym wzięciem, dlatego nie tak trudno dotrzeć do opinii o używanym Mini. Poznajmy tuningowy „John Cooper Works” fabrycznie montowano w Cooperze S od 2005 r. Obejmuje silnik z mocą zwiększoną do 211/218 KM, wydajniejszy układ hamulcowy i tzw. szperę, czyli mechanizm różnicowy o ograniczonym rozdzielczą Mini podporządkowano wszelkim krągłościom. Elementem stosowanym do tej pory w trzeciej generacji (aktualnie produkowanej) i mającym swoje podłoże w prekursorze z lat 50., jest wielki, centralny prędkościomierz. Po liftingu w miejsce pokaźnego blatu „upchnięto” niewielki ekran multimediów: Mini w takiej konfiguracji posiada za kierownicą dwa mniejsze wskaźniki (wcześniej tylko obrotomierz). Kwestię materiałów wykończeniowych można podsumować krótko – dobre jak na segment aut miejskich, przeciętne w odniesieniu do pozycjonowania Mini jako samochodu premium. Zdaniem wielu właścicieli przydałoby się również poprawić wyciszenie od środka, często zaburzane przez przepuszczające powietrze uszczelki bezramkowych okien. Przyszły użytkownik Mini musi wyrobić sobie nawyk podjeżdżania z dystansem do sygnalizatora świetlnego – inaczej trzeba się położyć na kierownicy, by zobaczyć kokpicie „dużo się dzieje”, ale nie wymaga on długiego oswajania się, bo i też wyposażenie Mini nie porywa w sposób szczególny. Przyciski na kierownicy to… posiada homologację 4-osobową i „od biedy” przewiezie tyle osób w dość akceptowalnych warunkach. Na tle samochodów typu coupe punktuje daleko poprowadzoną linią dachu i przyzwoitym dostępem przez długie drzwi. W pierwszym rzędzie optymalną pozycję za kierownicą znajdzie niemal każdy, pod warunkiem że regulacja fotela do tej pory działa bez zastrzeżeń (czasami potrafi się zaciąć, podobnie jak mechanizm pochylania oparcia). Pozycja za kierownicą – niska, natomiast standardowe fotele nie podpierają ciała w oczekiwanym zakresie. Do zalet 160-litrowego bagażnika należy zaliczyć… fakt jego obecności. W razie potrzeby Mini dysponuje dzieloną z proporcji 50:50 Mini One/Cooper I – silnikiCała gama jednostek napędowych Mini I opiera się na dwóch silnikach – benzynowym i turbodieslu Pierwszy z nich jest konstrukcją powstała w kooperacji Rovera z Chryslerem. W Mini One rozwija 90 KM, w Cooperze – 116 KM. Coopera S napędza wersja z dodanym doładowaniem mechanicznym (kompresorem) o mocy 163 KM, a później 170 KM. W Mini JCW udało się ją jeszcze „podkręcić” do 211/218 KM. W zasadzie już podstawowy One dosyć żwawo rusza spod świateł. Cooper do osiągnięcia 100 km/h potrzebuje lekko ponad 9 s, ale w mieście może już sporo palić (ok. 12 l/100 km). Jazda Cooperem S w warunkach miejskich mocno męczy, ponieważ wszystko w nim działa z zamierzonym, lekkim oporem (pedał sprzęgła, kierownica, wybierak biegów). Z tego powodu optymalną propozycję na co dzień stanowi japoński turbodiesel, ale w odmianie 90-konnej (od 2005 r., wcześniej 75 KM). Oprócz tego, że realnie zużywa 4-6 l oleju napędowego na 100 km, jest bardzo uproszczony konstrukcyjnie i niemal Mini, czyli doładowany z Coopera S doskonale odzwierciedla charakter tego samochodu. Nie jest do końca niezawodny, ale i nie można zaliczyć go do grona silników obarczonych turbodieslowi Toyoty jazda Mini nie musi oznaczać częstych wizyt na stacjach benzynowych i w… Mini One/Cooper I – opinie użytkowników Zalety „Bardzo dobra skrzynia biegów – precyzyjna, dobrze zestopniowana, z krótkim skokiem lewarka”„Kierownica przyjemnie leży w dłoniach. Kokpit sprawia wrażenie skomplikowanego, ale jego obsługa nie sprawia problemów”„Powyżej 4000 obr./min. Cooperem S da się wyprzedzić dosłownie wszystko! Przydaje się na drogach szybkiego ruchu”„Mini doskonale trzyma się drogi i jest bezpieczne np. podczas mijania TIR-ów” Wady „Czterem osobom nie jest zbyt wygodnie, a jeśli tyle jedzie, koła zaczynają obcierać o nadkole”„Karoseria nie jest wolna od korozji. Z zabezpieczeniem przeciw rdzy producent się tutaj nie popisał”„W Mini nigdy nie jest cicho. Hałas szczególnie daje się we znaki podczas prędkości autostradowych”„Cooper S pali zupełnie niewspółmiernie do wielkości auta. Rachunki za paliwo na dłuższą metę przytłaczają”Mini One/Cooper I - wersje nadwoziowe i specjalneUżywany Mini One/Cooper I – awaryjność, typowe usterkiBenzynowe Mini sporadycznie pobierają olej silnikowy i mogą wymagać wymiany łańcuchowego rozrządu – szwankuje zwłaszcza jego napinacz. Operację warto wykonać profilaktycznie (za ok. 2 tys. zł) i mieć spokój na lata. Powszechnym zjawiskiem są wycieki oleju, na które nie można zbyt wiele poradzić. W samochodach sprzed liftu (do 2004 r.) montowano nietrwałe pompy wspomagania kierownicy i skrzynie biegów: tej drugiej niestety nie da się zamienić na nowszy, solidniejszy typ. Układ zawieszenia, obejmujący tylną konstrukcję wielowahaczową, z reguły nieźle znosi duże przebiegi po polskich drogach. Częściej w Mini zdarza się coś naderwać od spodu (zwłaszcza przedni spojler) z uwagi na symboliczną wartość prześwitu. Przeciętną odporność na trudy eksploatacji prezentuje lakier karoseryjny i sama część blacharska pod kątem zabezpieczenia drzwi wymagają uwagi w każdym używanym samochodzie, zwłaszcza kilkunastoletnim. Z czasem przepuszczają do środka wodę i hałasują przy wysokich Mini One/Cooper I – gdzie jest nr VIN?Numer VIN w Mini osadzono na wzmocnieniu bocznym prawym w pobliżu gniazda osadzenia prawego amortyzatora (fot.).Używany Mini One/Cooper I – sytuacja rynkowaWersje One i Cooper są podobnie wyceniane w przedziałach 7-17 tys. zł. Na Coopera S trzeba przeznaczyć co najmniej 12-13 tys. zł lub dwa razy więcej w przypadku aut naprawdę uszanowanych. Rynek wtórny co jakiś czas proponuje używanego Mini z turbodieslem, ale to prawdziwa rzadkość. Nie ulega wątpliwości, że pierwsza generacja Mini najlepsze czasy ma za sobą i powoli aspiruje do grona One/Cooper I - liftingUżywany Mini One/Cooper I – podsumowanieAuto dla konkretnej grupy docelowej – osób jeżdżących do najwyżej we dwójkę, nie potrzebujących większego bagażnika i na pierwszym miejscu stawiających wrażenia z jazdy. Każde Mini znakomicie się prowadzi, lecz realną przyjemność zapewni przynajmniej odmiana Cooper. Słabsze One lub One D – tylko dla chcących zredukować koszty eksploatacji do uwadze nasze artykuły o innych używanych Mini:Używany Mini One/Cooper II (2006-2013) – opinieUżywany Mini Countryman I (2010-2016) – opinieMini One/Cooper I – wymiary, pojemność bagażnikaDł./szer./ cmRozstaw osi247 cmPojemność bagażnika160-670 lMini One/Cooper I – dane techniczne, osiągi, spalanie (silniki benzynowe) (One) (Cooper) (Cooper S) (Cooper S) (Cooper S JCW)Pojemność1598 cm³1598 cm³1598 cm³1598 cm³1598 moc90 KM115 KM163 KM170 KM218 KMMaks. moment140 Nm150 Nm210 Nm220 Nm250 NmPrzyspieszenie 0-100 km/h10,9 s9,3 s7,6 s7,2 s6,5 sPrędkość km/h201 km/h218 km/h222 km/h240 km/hŚr. zużycie paliwa6,5 l/100 km6,7 l/100 km8,4 l/100 km8,6 l/100 km8,6 l/100 kmMini One/Cooper I – dane techniczne, osiągi, spalanie (silniki Diesla) (One D) (One D)Pojemność1364 cm³1364 cm³PaliwoturbodieselturbodieselMaks. moc75 KM90 KMMaks. moment180 Nm190 NmPrzyspieszenie 0-100 km/h13,8 s11,9 sPrędkość km/h175 km/hŚr. zużycie paliwa4,8 l/100 km4,8 l/100 kmUżywany Mini One/Cooper I – galeria

mini one 1.6 90km opinie